باغ–پارک رامجردی در انتهای خیابان ارزشمند و تاریخی عفیف آباد و در مقابل پیشخوان باغ عفیفآباد و عمارت باشکوه آن قرار گرفته است. این باغ که در گذشته فضایی متروکه و محصور در دیوارهای بلند بود، امروز با تملک شهرداری و تبدیل شدن به فضایی عمومی، حیات دوباره یافته است. در طراحی این مجموعه اصل بنیادین بر حفظ کامل درختان موجود بوده و هیچیک از آنها حذف نشده است؛ تمام مسیرها و فضاها با احترام به بستر طبیعی شکل گرفتهاند. موقعیت باغ در میان چهار خیابان اصلی این امکان را فراهم کرده که دسترسیهای چندسویه و نفوذپذیری حداکثری برای شهروندان به وجود آید و پارک بهعنوان فضایی سیال در قلب بافت شهری نقش ایفا کند.
از آنجا که سطح کف باغ پایینتر از خیابانهای اطراف و جلوخان باغ عفیفآباد قرار داشت، طراحی با ایجاد یک صفه پیرامونی و رواقی الهامگرفته از معماری تاریخی شیراز، ورودیهایی شاخص و دعوتکننده را شکل داد. پلههای صفه نهتنها مسیر ورود به پارک هستند بلکه خود بهعنوان یک فضای شهری زنده عمل میکنند؛ جایی برای نشستن، تماشا و تعامل اجتماعی. چشمانداز این ورودیها با رواقهای شفاف و رنگینکمانی، جذابیتی معاصر به زبان معماری سنتی شیراز بخشیده است و هر رهگذر را به درون باغ دعوت میکند.
فرم کلی باغ بهصورت مربع طراحی شده و در مرکز آن، المانی کوشکمانند جای گرفته است که یادآور عمارتهای تاریخی باغهای ایرانی است. مسیرهای متقاطع و پلهای هوایی که به این مرکز میرسند، بازآفرینی همان هندسهای هستند که در باغهای کهن شیراز همچون عفیفآباد، همهچیز را به کوشک مرکزی پیوند میدادند. حرکت بر روی این مسیرهای مرتفع، تجربهای متفاوت از باغ ایرانی را برای بازدیدکننده رقم میزند؛ تجربهای که هم چشمانداز گستردهی باغ را به نمایش میگذارد و هم ارتباطی شاعرانه با تاریخ باغسازی ایرانی برقرار میکند.
در چهارگوشه باغ، عمارتهای کوچک و هشتیمانندی طراحی شدهاند که بهعنوان کافه، فضاهای استراحت و توقفگاه برای بازدیدکنندگان عمل میکنند. این فضاها با قرارگیری در نقاط شاخص، علاوه بر افزایش امکانات رفاهی، کیفیت حضور در باغ را ارتقا میدهند و آن را به مقصدی جذاب برای گردش روزمره شهروندان و گردشگران بدل میسازند. در لابهلای مسیرهای پیادهراهی که در باغ پیچ و تاب میخورند، نیمکتها، فضاهای مکث و منظر، و ترکیب متنوعی از گونههای گیاهی طراحی شدهاند تا لحظاتی آرام و سرشار از طراوت برای مخاطب فراهم آورند.
باغ–پارک رامجردی با حداقل مداخله و بیشترین احترام به طبیعت و تاریخ، الگویی نوین از احیای باغهای ایرانی را به نمایش میگذارد. این پروژه نهتنها یادآور شکوه باغهای تاریخی شیراز است بلکه روایتی معاصر از پیوند معماری، منظر و زندگی شهری به شمار میآید؛ جایی که سکون و آرامش با تعامل و پویایی شهری در هم میآمیزند و تصویری تازه از شیراز امروز را پیش چشم بازدیدکنندگان میگشایند.