مجتمع مسکونی مارینا در اراضی برفروشان شیراز به‌عنوان یک شاخص شهری نوین شکل گرفته است. فرم کلی پروژه یادآور دماغه‌ی یک کشتی است که رو به جریان باد قرار گرفته و با زبانی معاصر، ترکیبی از صلابت و سیالیت را در بستر شهری به نمایش می‌گذارد. برج بر روی یک پودیوم مستحکم نشسته است؛ پودیومی که به‌خوبی با زمین پیوند خورده و بستری برای برآمدن یک حجم شفاف و سبک فراهم آورده است.
 
استفاده از شیشه‌های ممتد در ترکیب با مصالح سنگین، تضادی معمارانه را شکل داده است که هم‌زمان بر استحکام و شفافیت بنا تأکید می‌کند. بالکن‌ها با رنگ‌های سبز و تنالیته‌های متنوع، نه‌تنها هویتی خاص برای نما ایجاد کرده‌اند، بلکه سبزینه‌ای عمودی را به ساختار بنا افزوده‌اند. این بازی رنگ و حجم، علاوه بر تقویت خوانایی برج در بافت شهری، سبب شده است که پروژه سیمایی پویا و معاصر پیدا کند.
 
مارینا در لایه‌های طراحی خود، تعادلی میان عملکرد و زیبایی‌شناسی ایجاد کرده است. پودیوم به‌عنوان پایه‌ای محکم، با کارکردهای عمومی و خدماتی تعریف شده و برج، با توده‌ای سبک‌تر و شفاف‌تر، فضای سکونتی را در سطوح بالاتر شکل می‌دهد. این تمایز در بیان معماری، علاوه بر افزایش کیفیت زیست، به تقویت حضور شهری بنا کمک کرده است.
 
مجتمع مسکونی مارینا را می‌توان نمونه‌ای از معماری مدرن در بستری تاریخی دانست؛ بنایی که با استفاده از رنگ، مصالح متنوع و فرمی پویا، توانسته است خود را به‌عنوان عنصری شاخص در سیمای شهری شیراز معرفی کند.